пятница, 28 сентября 2012 г.

პ.ს.

ჩემო ძვირაფსო, მე მხოლოდ ერთს გთხოვ...
ვფიქრობ რომ ჩემს თხოვნას გაითვალისწინებ, მხოლოდ იმიტომ რომ ასე კარგად ვიყავით ერთად...
ერთს გთხოვ,არასოდეს გაიხსენო ჩვენი სიყვარულის ისტორია...
არასოდეს მოუყვე ის შენს შილებსა და შვილიშვილებს...
ვიცი რომ ამ ყველაფრის გახსენება ერთდროულად ტკივილსაც მოგაყენებს და კვლავ ჩაიძირები ჩვენს სიყვარულში...
მე მინდა ამაყად იცხოვრო,დატკბე ყოველდღიური ცხოვრებით. ბედნიერი იყო შენს ცოლთან და შვილებთან ერთად,რომლებსაც ალბათ შენი თვალები ექნებათ...
 ის იცოდე უსაზღვროდ მომენატრები ყოველთვის!მეც გპირდები არასდროს არ მოვუყვები პატარებს ჩვენი სიყვარულის ისტორიას,რომელიც ასეთი ქაოსური და ასეთი ტკბილი იყო.
იმისიც მჯერა ეს არასოდეს არ განმეორდება,არასოდეს არცერთ ათასწლეულში.მე მჯერა ჩვენი სიყვარული არის ჭეშმარიტი და  ნამდვილი, რომელიც  ყოველმა ადამიანმა უნდა იგრძნოს.მიხარია რომ შენ ეს იგრძენი და მეც მაგრძნობინე და რომ მსოფლიოში ყველაზე ბედნიერ ქალად გამხადე.
არ მინდა ვილაპარაკო თუ რა ტკბილია ჩვენი სიყავრული!
თუ ამას კითხულობ ესეიგი ერთად აღარ ვართ,მიზეზი ორივეთვის ნათელი იქნება და გასაგები. ეს იცოდე ახლა ამას რომ ვწერ ყველაზე მეტად მიყვარახრ და ყველაზე მეტად მჭირდები!



პ.ს. დაიმახსოვრე ცხოვრებაში მთავარია უყვარდე და გიყვარდეს!   მიყვარხარ...