თეთრ როილაზე მიჯაჭვული გრძელი თითები,
გამოსცემს ბგერებს ცრემლიან სევდას....
მე ისევ ქარიან წვიამში გეძებ,
მინდა გაიგო ამ როიალის კვნესა და ღელვა.
ქარიიან წვიმაში ვდგევარ სულ მარტო
შენ კი არ ჩანხარ აღარც კი მეძებ.
(სულ დამივიწყე... ახალ გზას დაადგი ფეხი)
და მას გაჰყევი რიტმიან კვალით..
ალბათ ახლისთვის დაიწყებ ზრუნვას
და ისევ შენთვის დაიწყებ ღიღინს
კარგად მიგიღებს,მოგეხვევა,მოგიალერსებს
როიალი ისევ კვნესის და იღწვის
კვლავ გაყინული გრძელი თითები
მე შენს ლოდინში დავრჩები მარტო
და შევიყვარებ ქარიან წვიმას.
